Het is weer even geleden, maar in juli ben ik samen met Onno een weekendje weg geweest. Het was ter ere van ons 12 jaar samen zijn, een goede reden om een weekend weg te gaan. Groningen stond al op mijn ‘wensenlijstje’. Mijn vader komt uit Groningen, benieuwd in wat voor stad hij is geboren en waar hij vandaan komt. Altijd het Groninger Museum willen zien en natuurlijk kan het Grafisch Museum niet ontbreken! Oppas was geregeld, hotel geboekt en de auto stond klaar.
Groningen is een heerlijk stad om rond te lopen, we hebben via het VVV een stadsroute gelopen. Een echte aanrader! Je ziet niet alleen het winkelgebied, maar ook al het mooie van de stad zelf. Via deze route kan je langs het Groninger Museum en het Grafisch Museum gaan. Eerst het Groninger Museum in, waar de beveilingsbeambte vol passie vertelde over de Swarovski Kristal van de spiraaltrap. En dat er kleine mozaïek tegeltjes ook met bladgoud waren versiert. Volgens mij een persoon die het helemaal niet erg vind om in een museum te werken.
Vanuit daar zijn we naar het Grafische Museum gegaan, bij aankomst word je al opgewacht door de prachtige architectuur van het gebouw. Het straalt uit, kom maar binnen! Het gebouw is ontworpen door S.J. Bouwma in de stijl van de Amsterdamse School. Onno herinnerde zich meteen bij binnenkomst, dat zijn middelbare school ook deze stijl had. De trap, de tegels en de sfeer die het gebouw uitstraalde.
We werden door een medewerkster vriendelijk ontvangen, kleine uitleg wat er allemaal is te zien en we gingen op pad. Door de deur het eerste lokaal binnen, WAUW! Jeetje wat een prachtige stoomdrukpers! *zucht* daar bleef het niet bij. Er is zoveel te zien van (loden) letters, drukpersen, verschillende zetmachines, matrijzen etc. Een prachtige stukje geschiedenis, nou ja ‘geschiedenis’ heel veel drukpersen draaien daar nog steeds.
Voor een ontwerper ‘verplichte kost’ om eens te gaan kijken, maar ben je geen ontwerper, dan is het museum nog steeds een aanrader. Terwijl we daar als enige rondliepen, kwam een andere medewerker binnen, hij wilde laten zien hoe een drukpers werkte. Helaas kon hij de ‘sleutel’ er niet van vinden. Maar niet getreurd hij wist van alles te vertellen over de machines die er staan. Toen ik vertelde dat ik een grafische ontwerper ben en nu een eigen handdegelpers heb. Ja, was er genoeg te vertellen en kregen we een –onbewust- een ‘prive’ rondleiding door het museum. Verliefd liep ik langs de heidelberg persen, zag ik een trapdegel staan, waarvan ik dacht ‘ Hé, deze past ook nog bij mij op zolder! ‘. Op dat moment kwam er een stortbui naar beneden! Een mooie aanleiding om het over de ramen en architectuur te praten. Dat de ramen in ere zijn herstelt en er speciaal glas inzit. Bij de clichéfabriek kregen we een duidelijke uitleg, hoe een afbeelding werd gemaakt voor bijvoorbeeld in een krant, tijdschrift of boek. Er werd verteld over de oorlog en Werkman (H.N. Werkman was een beroemde drukker-kunstenaar uit Groningen die een geheel eigen kunststijl ontwikkelde waarvoor hij gebruikmaakte van materialen uit zijn drukkerij. BRON: GR-ID ). Onze begeleider wist genoeg te vertellen, met veel passie vertelde hij er over. Heerlijk dat iemand met zoveel plezier over zijn vak kan vertellen. Op de eerste verdieping is op dit moment nog een leuke kindertentoonstelling ‘van A tot Chocoladeletter’ en de volgende verdieping is er een atelier waar verschillende workshops worden gegeven.
De vriendelijke medewerkster die ons ontvangen had, stond in het atelier en vroeg of we een demonstratie wilde over de techniek die Werkman gebruikte. Niet alleen de techniek, maar ook een korte biografie werd verteld. Erg leuk om te horen, het boek wat ik over Werkman heb en in mijn boekenkast staat klopt dus. De demonstratie was heel verhelderend en inspirerend hoe Werkman te werk ging. Ik heb een heerlijke dag gehad in het museum.
Niet alleen het museum, in de stad Groningen hebben we twee heerlijke dagen gehad.Als ‘roodharige’, viel me op dat daar er voor mijn gevoel meer mensen lopen met rood/rossig haar. Toen ik dit vertelde aan Onno viel hem dit ook op, misschien omdat je er toch onbewust op let daarna. Misschien kwamen we steeds dezelfde mensen tegen, misschien heeft het met het noorden te maken, dat daar meer roodharige mensen wonen? Misschien moet ik er niet op letten…. Maar opvallend was het wel.
